วฤก
๑ ๏ มัวหมอกมืดแม้นม่าน................สุรีย์ฉานฉายผ่านแสง
หมอกไข้ใจคลางแคลง......................แจ้งจริงไขใช้ปัญญา ฯ
๏ มัวหมอกมืดหม่นแม้น...................ม่านพราง
สุรีย์ส่องแสงสาดจาง.........................แจ่มได้
หมอกใจหม่นใจหมาง.......................ใจมืด
แสงสว่างปัญญาไซร้..........................ส่องให้เห็นแสง ฯ
๒ ๏ อย่าปล่อยปลงดวงจิต.................เดินทางผิดพ้นธรรมฉาย
ทุกข์จิตสุดคิดคลาย...........................วายชีพวางอย่างมืดมน ฯ
๏ อย่าปล่อยปลงจิตข้อง......................ข่ายอบาย
เหินห่างจางธรรมฉาย........................ชืดร้าง
ทุกข์จิตสุดคิดคลาย.........