นักสืบ ไร้อันดับ
ภาพแม่อุ้มลูกวางตรงกลางเบาะ
เสียงหัวเราะเอิ๊กอ๊ากจากปากน้อย
เท้าทารกเหยียดดันก็พลันลอย
สองเท้าซอยถี่ถี่เหมือนดีใจ
แม่หัวเราะเอื้อมมือถือข้อเท้า
แล้วเลื่อนเอาวงหน้าเข้ามาใกล้
บรรจงจูบเท้าเจ้าผู้เยาว์วัย
จมูกไล้เท้าลูกรักผูกพัน
รอยจูบบนฝ่าเท้าช่างร้าวลึก
ความรู้สึกเกิดแด่แม้ในฝัน
เป็นความรักจากในใจอนันต์
เพราะเจ้านั้นมีค่ากว่าดวงแด
มาบัดนี้สองเท้าเจ้าใหญ่ยิ่ง
เหยียบทุกสิ่งเหยียบได้แม้ใจแม่
ที่ถนอมกล่อมเจ้าเฝ้าดูแล
ยอมแม้แต่ชีวิตแทบปลิดปลง
เท้าของเจ้าพาไปในทางชั่ว
สิ่งเมามัวไร้ค่ามันพาหลง
เจ้าวางเท้าบนพื้นยืนทะนง
ช่างยิ่งยงยิ่งใหญ่กว่าใครเทียม
กับรอยจูบรอยนั้นมั
6820
31
0
หน้าส่วนตัว
