ออกญาลับแล
คืนโสมส่องแสงสางสว่างหล้า
แสงจันทราทอประกายฉายรังสี
หมู่เมฆาโบกหัตถ์สวัสดี
ล้อมคีรีเรี่ยบรรพตดูงดงาม
ดาวระยิบระยับประดับฟ้า
เกลื่อนเวหารายเทเวษทั่วเขตขาม
ถักทอแสงอำไพในฟ้าคราม
ยลในยามราตรีที่เงียบงัน
เงียบสงัดไร้เสียงหรีดเจื้อยแจ้ว
มองทิวแถวแมกไม้ในไพรสันต์
สงบเงียบดังต้องมนต์แสงจันทร์
เมื่อไหร่กันสุริยันต์จะมาเยือน
ทอดถอนจิตคิดถึงเจ้าเหงาเหว่ว้า
เปลี่ยวเอกาเดียวดายใครจะเหมือน
นั่งชมฟ้าชมดาราชมดวงเดือน
ยิ่งตอกเตือนตรึงจิตคิดระทม
ฝากแถงแปลภาษาวาจาพี่
ให้น้องนี้รู้ว่าพี่ขื่นขม
ฝากกุดั่นที่ลอยคว้างให้เจ้าชม
ฝากสายลมไปห่มเจ้าเฝ้าข้างกาย
ฝากหมู่เมฆกระซิบว่าข้าคิดถึง
แ
949
2
0
หน้าส่วนตัว
