ฟา
เคยไหมบนทางก้าวไปว่างเปล่า
ไร้รอยเงาของใครดั่งใจหวัง
เลื่อนเท้าคล้ายคล้อยเคลื่อนสู่ภวังค์
เปี่ยมหวังพลังรักมาเติมใจ
ภาพคร่าวคราวครั้งเหมือนยังมีรัก
คือแรงผลักรุนหลังที่ยังไหว
หวาดหวั่นหวังรักจักเลือนไป
กลัวรักคลายไออุ่นอกตลบใจ
ทั้งกลัวแลกล้ากับเส้นทาง
อยากเปลี่ยนความอ้างว้างคลายสงสัย
มีรักสักครั้งใหญ่ยิ่งมากเพียงใด
ขอมีรักประดับในใจชั่วกาล
ก้าวต่อก้าวย่างไปสู่ประตูรัก
ใจทั้งดวงเต้นตึกตักดังส่งสาร
ใจตื่นเต้นกับรู้สึกที่เบ่งบาน
ยามก้าวผ่านเคลื่อนสู่อีกหนึ่งใจ
ช่างงดงามเกินกว่าความคิดหวัง
เกินกว่าห้วงภวังค์พาหวั่นไหว
เมื่อยอมรับยอมรักด้วยหัวใจ
เพิ่งเข้าใจ
1104
4
0
หน้าส่วนตัว
