หน้าส่วนตัว
ดังนกน้อย....
กระพือปีกล่องลอยไกลสุดหล้า
ในทุกทางซึ้งซาบภาพลวงตา
เพื่อหล่อเลี้ยงชีวาไปวันวัน
ซอกซอนดอนแดนแผ่นดินเปลี่ยว
อย่างโดดเดี่ยวท่องไปในแดนฝัน
ระหกเหินโหยหาสารพัน
ด้วยใจอันแหว่งวิ่นสิ้นพลัง
มาวันนี้คนึงถึงเพื่อนผู้
เคยร่วมอยู่ในแดนงามของความหลัง
ประพันธ์พจน์หลายเรื่องเมลืองมลัง
ร่วมฝากฝังร่วมรักษ์อักษรา
บ้านกลอนไทยยังคงดำรงอยู่
ขอบินสู่บ้านน้อยที่คอยหา
เพื่อจรรโลงโคลงกลอนดังก่อนมา
ผองเพื่อนข้าขอช่วยรับประคับประคอง.
2738
9
0
