ยัยซิ้ม
สองมือพนมก้มลงกราบ
หน้าก็ราบกับพื้นน้ำตาไหล
โอ้แม่จ๋าลูกขอกราบอภัย
สิ่งที่ผิดพลาดไปขออภัยให้ลูกยา
สองมือแม่ประคองลูกลุกนั่ง
ใจแม่นั่นมิเคยโกรธเลยลูกจ๋า
แม่เลี้ยงเจ้าเฝ้าฟูกฟักแต่เล็กมา
วันเวลาอาจเปลี่ยนเจ้าหลงทางไป
กลับมาเถอะมาเป็นคนดีของแม่นี้
แม่จะเฝ้าชี้นำทางสว่างให้
สองมือแม่จะโอบกอดตัวเจ้าไว้
ไม่ให้ใครมาทำร้ายเจ้าได้..แม่สัญญา
ตัวลูกนี้เพิ่งรู้ว่ารักแท้อยู่ที่ไหน
สิ่งใดๆในโลกนี้ที่ค้นหา
แท้จริงแล้วอยู่แค่ตรงหน้า
หญิงชราที่ลูกเคยทิ้งให้อยู่เพียงลำพัง
วันนี้ลูกกลับมาก้มกราบแม่
ด้วยรักแท้ที่แม่นั้นมอบให้
รู้สำนึกแล้วว่าคุณอันใด
มิเทียมเท่าพระคุณของแม่เอย