กันนาเทวี
มองเวิ้งฟ้ากว้างไกลใจเศร้าหมอง
คู่เคียงครองลาจากมาพรากหนี
ผิดหรือเปล่าเฝ้ารักหลงภัคดี
จึงยอมพลีชีวิตใกล้ชิดกัน
ยามหงอยเหงาท้อแท้คอยแก้ไข
ยามหม่นใจอ่อนแอรักแปรผัน
ยามเหนื่อยล้าพักพิงอิงแอบพลัน
ร่วมสานฝันกำลังใจให้แข็งแรง
จากแผ่นฟ้าขุนเขาลำเนากว้าง
เคยเยื้องย่างเคียงใจไปทุกแห่ง
โขดเขาเขินธาราขุ่นข้นแดง
เคยจัดแจงตามไปไม่เกรงกลัว
ขอฝากฟ้าลมหวนทบทวนหลัง
หรือชิงชังกันแล้วนะทูนหัว
ปล่อยให้รอผ่านไปไม่เห็นตัว
หลงเมามัวคอยเก้อเพ้อเดียวดาย
ขอเพียงบอกกันบ้างอย่าร้างเฉย
ที่ละเลยด้วยเหตุใดไยร้างหาย
ทำห่างเหินเมินหนีช่วยคลี่คลาย
ดั่งทำลายต้นรักหักโค่นลง
ฤๅคนดีมีใครคนใหม่
2091
7
0
หน้าส่วนตัว
