พุดพัดชา
เพชรพสุธา
ฉันเขียนเรื่องนี้
ในขณะที่ดาวพราวพร่าง เต็มอ้อมฟ้า
ราวถูกหว่านโปรยปรายจากมือนางฟ้างาม....
มองดูดาว......มองดูเดือน..
เตือนให้ใจของฉัน คิดถึง คืนวันเก่าก่อน
ก่อนที่....เราสอง...จะมีวันนี้....
วันที่ดาวแห่งเกียรติยศ ร่วงหล่น จากฟ้าสูง
ประดับบนบ่าของคุณ....ทีละดวง...ทีละดวง........
และเลยล่วง...มาสู่วันแห่งฝันเป็นจริงอันยิ่งใหญ่.....ราวฝันไป....
วันนี้...
ที่คุณ...มีมงกุฏครอบดาว....มาครอบครอง....
อย่างแสนภาคภูมิใจ........ไม่ลืมเลือน......
วันแสนยาวนาน....ผ่านพากเพียร....
และอยากฝากเป็นบทเรียน
ให้ทุกคนได้จำจด..
สอนใจ ให้แสนดี...แสนงาม....ตามก
1125
8
0
หน้าส่วนตัว
