พุด
วิเวกเอ๋ยวิเวก
คอยสรรเสกโลกภายในสงบใส
ไร้ยึดมั่นฝันมายากิเลสใด
ปล่อยให้ใจสงบพบทางบุญ
โลกอุตสาหกรรมไกลห่างทางสงบ
เพียงให้พบความอยากมากขึ้นตามโลกหมุน
ผลิตวัตถุมากมายรายรอบให้ว้าวุ่น
หลงระบบทุนนิยมยอมเป็นทาสปราศจากตรอง
โลกวิเวกเริ่มจากกายไร้ปรารถนา
ทุกมายาวัตถุสิ้นทั้งผอง
รู้สงบรำงับดับอยากได้มิหมายครอง
จิตเลิกปองฝันใฝ่ในสิ่งลวง
แล้ววิเวกภายในจักใสพร่าง
จิตกระจ่างเตือนตนพ้นห่วงหวง
ไม่ว่ารักฤาชังมิหวังได้ใดทั้งปวง
เห็นโลกลวงมิหลงมั่นอันตรธาน
ช้าช้า...เคลียร์ปัญหาคาใจออก
กระซิบบอกกับจิตตัวอย่างกล้าหาญ
อยู่ลำพังกับธรรมชาติงามมิร้าวราน
ดั่งบัวบานลอยเหนือโลกสิ้นโศกเอย.