monnangrum
ส่งกระแสเสียงจากจิตด้วยคิดถึง
ไปยังซึ่งใครคนนั้นที่ฝันหา
เหลียวซ้ายแลหลังยังไม่มา
นับเวลานั่งคอยด้วยน้อยใจ
ป่านฉะนี้เขาอยู่ไรที่ไหนหนอ
เราเฝ้ารอเขาอยู่เขารู้ไหม
รอด้วยรัก ด้วยหวงและห่วงใย
แต่ทำไมเขาใจดำไม่นำพา
ทุกทุกวันนั้นรอด้วยแสนเศร้า
มองที่เก่าแสนเปลี่ยวเมื่อเหลียวหา
นั่งคนเดียวไร้คู่อยู่เอกา
เหมือนท้องฟ้าสีคล้ำดำมืดมน
เมื่อใดหนอเขาคนนั้นที่ฉันรัก
จะประจักษ์ถึงแก่นใจไม่สับสน
แต่ต้องจากจริงใจมิใช่กล
แกล้งสับสนหลอนหลอกยอกย้อนทรวง
วอนลมฝากรักสักนิดหนึ่ง
ส่งไปถึงเขาคนนั้นที่ฉันหวง
โปรดอย่าได้มีจิตคิดหลอกลวง
ฉันขอทวงหนี้รักจากเขาคืน........