คนกรุงศรี ฯ
หลับตาตรอง มองไกล ในความฝันคิดถึงวัน จะถึง ซึ่งคอยท่าหยุดทำการ งานที่ เคยมีมาปลดปัญหา เร้าสุม รุมฤดี แว่วเสียงไก่ ใกล้รุ่ง สะดุ้งตื่นออกมายืน รับลม ชมแสงสีขอบฟ้าเจือ เรื่อแดง แสงระวีเหลืองทองมี ระยับ สลับกัน ลมเหนือล่อง ต้องกาย คล้ายหนาวเหน็บอยากกักเก็บ ความรู้สึก เหมือนนึกฝันหมู่กาก้อง ร้องเพรียก เรียกพวกมันแล้วบินผัน โผไป ในพนา บัวที่บ่อ หน้าบ้าน ดอกบานแย้มสีเหลืองแต้ม ชมพู ชูกลีบอ้าเห็นใบบัว สั่นไหว คงใช่ปลากระยางนา มาจ้อง ต้องระวัง กระรอกเลาะ เกาะรั้ว เจ้าตัวน้อยกระโดดลอย ข้ามไต่ ใบฝรั่งกิ่งมันอ่อน ร่อนไถล แต่ไวจังโจนอีกครั้ง โดดไป ไม่รีรอ นกเขาคู อยู่ใกล้ ในพุ่มแก้วเสียงเจื้อแจ้ว คงขมิ้น
2651
4
2
หน้าส่วนตัว
