คนกรุงศรี
นิทานเก่า เล่ามา ตาจำได้
เรื่องเกิดที่ พงไพร ณ ชายเขา
พืชชอุ่ม พุ่มไสว ให้ร่มเงา
แหล่งรวมเหล่า สัตว์ป่า บรรดามี
แล้วนายพราน ผู้หา ของป่าขาย
ชอบย่างกราย บุกป่า มาถึงนี่
เที่ยวล่าสัตว์ สมุนไพร สิ่งใดดี
จึงวันนี้ พบกวาง ช่างถูกใจ
เขาติดตาม หมายล่า เป็นอาหาร
กวางทะยาน วิ่งห้อ พรานก็ไล่
รักชีวิต จวนตัว กลัวเพศภัย
พุ่มไม้ใกล้ นี้หนอ ขอพึ่งพา
กลางพุ่มไม้ กวางซ่อน นอนสงบ
ถ้าค่ำพลบ เมื่อไร ไร้ปัญหา
พรานเดินเทียว เที่ยวค้น จนปัญญา
แหมเสียท่า สุดแสน แค้นใจจริง
พรานผ่านไป กวางรอด ปลอดภัยแน่
น่ากินแท้ ใบอ่อน มินอนนิ่ง
กวางก็เล็ม