กวีปกรณ์
(๑) ...ยังเยาว์...
เคยคิดค้นคำตอบเติมคำถาม
พยายามบ่อยครั้งค่อยครวญหา
เกี่ยวกับใครคนหนึ่ง นานผ่านมา
เกี่ยวกับรักร้างลาจนล้าใจ
เพราะเหมือนตายทั้งเป็นเช่นวันนี้
สิ่งใดที่ส่งผลรักหรือไม่
หรือเพียงคนเคียงข้างมาห่างไกล
เพราะเหตุผลกลใดไม่รู้เลย
(๒) ...เติบโต...
จวบจนวันผันผ่าน
คำตอบแห่งวันวานได้เปิดเผย
ที่ขาดใครเคียงข้างเหมือนอย่างเคย
กาลนี้กลับเฉยเฉยใช่ปวดร้าว
นั่นเป็นเพียงเพราะรักนั้นยังอยู่
หากห่างรักเพียงครู่ครั้นเหน็บหนาว
ครั้งคิดขาดความรักแม้สักคราว
แทบสิ้นไร้แรงก้าวเมื่อขาดรัก
จะเจ็บจนเจียนตายให้ดายดิ้น
ก็ยากปลิดรักสิ้น จึงตระหนัก
ที่แท้เห็นจะเป็นเพราะรัก
อัน
986
5
0
หน้าส่วนตัว
