วันที่ลมพัดไหวใจวาบวับ พลันสดับระฆังใจไหวสะท้าน สะท้อนเสียงแห่งกมลจนกังวาน ส่งความซ่านผ่านกระแสแค่สบตา หมู่ดาวน้อยลอยระยับกับดวงเนตร ขยายเขตราตรีที่เบื้องหน้า แม้นนาทีนั้นยังมีสุริยา แต่รู้ว่าดาริกามาเยี่ยมเยือน เพียงแย้มยิ้มพริ้มพรายประกายนั้น ดั่งคนธรรพ์บรรเลงเพลงเป็นเพื่อน ดุจดวงใจต้องมนต์จนเลอะเลือน ยินเสมือนคำว่า..รัก..จากใจเธอ
773
9
0
หน้าส่วนตัว
