ธุระปะปัง เธอวุ่นวายกับบางอย่าง ฉันก็วุ่นวายกับบางสิ่ง กล่องรับจดหมายว่างเปล่า สายลมข้างหน้าต่างก็หยุดนิ่ง มีแต่ใบไม้แห้งทิ้งดิ่ง ทีละใบ..สองใบ เขียนตัวหนังสือ ลงบนอากาศที่ว่างเปล่า ในใจมีเรื่องเล่า ในความคิดถึงยังคงสดใส สองอาทิตย์เพิ่ม..ที่ผ่าน การงาน เรื่องราวก็สุมร่ำไป ไว้สักวันที่แดดวิบไหว ลมเริ่มพัดล้อเล่นไล่ แล้วฉันจะส่งตัวหนังสือไป..เคาะประตู