สุชาดา โมรา
เก็บความช้ำทิ้งลงในขวดโหล
ปล่อยความโศกลอยทะเลอันกว้างใหญ่
เก็บความสุขลอยกับลมตามเธอไป
ฟ้าสดใสเมื่อไม่มีคราบน้ำตา
โลกใบนี้มีอะไรมากมายนัก
ฉันนั่งพักรับรอยยิ้มบนโขดหิน
กอดความสุขอิ่มไอแดดสราญจริง
ทุกทุกสิ่งเสกสรรเกินบรรยาย
บรรยากาศรายรอบหาดทรายขาว
โขดหินสูงตระการน่าเกรงขาม
มองทะเลแลท้องฟ้าแล้วเคลิ้มตาม
กลิ่นไอรักที่ประทะแก้มของใจ
ขวดโหลลอยคลื่นซัดกลับขึ้นฝั่ง
ใครนั่น...เก็บมันขึ้นมาอ่าน
ดุจเชือกป่านร่ายยาวในข้อความ
ฟ้าสีคราม...ความรัก...ลืมทุกข์ไป
เฮ้อ!...ใจฉันมีแต่สุข
ลืมความทุกข์แล้วแล้วบนโขดหิน
เสียงคลื่นซัดคลืนคลืนอิ่มเอิบจริง
ฉันยืนนิ่งเมื่อความรักลอยกลับมา
1242
1
0
หน้าส่วนตัว
