..สายลมทะเล..
แต่ยังเล็ก เติบใหญ่ ในโอวาท
เคยประมาท เงินน้อย คอยแอบหยิบ
แม่ไม่ไหว ใครไม่เห็น เป็นอันริบ
สิบยี่สิบ หยิบได้ หายไม่รู้
มีอยู่หน พ่อเห็น จึงเป็นเรื่อง
โดนไม้เรียว ฟาดเซื่อง ยังเคืองอยู่
ร่ำสะอื้น ยืนงง ด้วยไม่รู้
พ่อตีหนู เกินเหตุ อาเพศใด
แค่สิบบาท หรือจะจน คนอย่างพ่อ
ไฉนหนอ โมโห เสียโตใหญ่
พ่อจับได้ หนูยื่น คืนกลับไป
เงินไม่หาย ไปไหน..หรือไม่พอ ?
รอยไม้เรียว ฟาดเฟี้ยว แต่เดี๋ยวนั้น
ผ่านคืนวัน มากหลาย จึงหายฝ่อ
รอยไม้เหน็บ เจ็บปร่า น้ำตาคลอ
มโนก่อ ทีละนิด..ให้คิดดี
น้ำค้างลง ใบบัว ทีละหยด
พอคืนหมด คั่งขัง จนเต็มที่
ทีละหยาด ทีละหยด ทบทวี
กิเลสคน ก็ดั่งนี้..นี่ที่มา