ชลกานต์
สายน้ำไหล ไหลไปไม่หวนย้อน
เรียวหญ้าอ้อน จูบผิวริ้วน้ำใส
เธอมาพร้อมหยาดฝนหล่นอาบใบ
ปลุกดวงใจให้ชื่นตื่นเบิกบาน
หัวใจฉันนั้นเป็นเช่นต้นหญ้า
ยามฝนโปรยโรยมาดอกหญ้าหวาน
ฟังสายลมพรมเพราเคล้าคลอกาล
แล้ว.. แผ่วผ่าน..ผ่านไป.. สายน้ำริน
ละอองฝนหล่นลานธารน้ำรอม
ไปสู่อ้อมกอดใครใจถวิล
ไหลละเลียบเงีบบราวผีเสื้อบิน
ไปไกลเกินโผผินจินตนา
เรียวหญ้าเหงาเงาแดดฉายบ่ายแดดเฉา
ดวงใจเราสะทกดังตกผา
โอ้.. ความรัก มิเคยกรุณา
พบกันเพื่อ จากลา ขมขื่นนัก
สายน้ำไหล ไหลไป ไม่หวนย้อน
เธอตัดรอน สัมพันธ์สะบั้นหัก
อันดวงใจ ดวงใจที่เปี่ยมรัก
ใครกันจัก ทนรับความเสียใจ..
1221
2
0
หน้าส่วนตัว
