หอมแก้มนวลชวนกลิ่นประทินนาสา ศาสตร์เสน่หาย้อมจิตคิดหวาดไหว ประชิดชมแม้เพียงนิดคิดเลยไกล อยากหยุดใจไว้ตรงนี้..ตรงที่เธอ ก็หัวใจเจ้าใยไม่เข็ดหลาบ ทั้งที่ทราบว่าระกำยังย้ำเผลอ ที่ร่วมเรียงอาจเพียงทาสราษฎร์บำเรอ เธอเสนอเพียงมายา....มาล่อลวง ไม่อาจลืมวันคืนชื่นเราสอง กระทั่งหมองมิยั้งหยุดสุดห่วงหวง รักยิ่งเย้าย้อยรยางค์ ณ หว่างทรวง จนสุดสรวงยังบ่ลืมปลื้มภิรมย์ เฝ้าโอดครวญจวนใจจะสลายแหลก มิอาจแหวกพ้นภวังค์ประดังถม เปลวสวาทรักสุมฤทัยในอารมณ์ ทอดระทมก็มิคลาดสวาทสิ้นเอย ....
755
9
0
หน้าส่วนตัว
