สมุดบันทึกเล่มเก่า สีเทามีเหงาหุ้มห่อ มีรักเรียงร้อยถักทอ บอกต่อเรื่องราววานวัน อักษรในหน้าบันทึก ให้นึกถึงเรื่องครานั้น ก่อนเคยมีกันและกัน ภาพนั้นเจือจางในใจ อ่านพบสบเจอเรื่องราว คราหนาวเธอห่มอุ่นให้ กอดเนื้อแนบชิดอุ่นไอ แสงไต้ประกายวับวาว ยามนอนหนุนเนื้อแนบตัก สุขนักชมเพ็ญกลางหาว โสมส่องแอร่มแสงเคียงดาว เหมือนคราวสองเราเคยครอง อ่านจบบันทึกคนหม่น สับสนจนใจหม่นหมอง เปิดอ่านพลางน้ำตานอง เราสองแค่เพียงวานวัน
951
4
0
หน้าส่วนตัว
