เฌอมาลย์
รักครั้งก่อนย้อนจิตให้คิดหนัก
คราแรกรักผักต้มขมยังชมหวาน
เอาใจใส่ทุกห้วงของดวงมาน
มิคิดค้านหาญหักให้รักตรม
ยามชี้นกบอกว่าไม้ไม่เคยท้วง
เกี่ยวแขนควงใกล้ชิดสนิทสนม
เคียงคู่กันวันคืนรื่นอารมณ์
เฝ้าชื่นชมรักเราด้วยเข้าใจ
วันเวลาผ่านผันพลันตระหนัก
คนเคยรักห่างเหินเกินสงสัย
เริ่มไม่ว่างติดธุระอยู่ร่ำไป
ที่ห่วงใยกลับละเลยเป็นเฉยชา
กลับหลบลี้หนีหน้าพาฉงน
ฤากังวลสิ่งใดให้กังขา
ฤามีความในนอกโปรดบอกมา
ปล่อยค้างคาเก็บไว้มันไม่ดี
ทำอะไรให้โกรธโปรดบอกกล่าว
รักเริ่มร้าวเหมือนติดปีกจะหลีกหนี
ฤาเธอมีใครอื่นชื่นชีวี
หมางไมตรีมิมาเยือนเหมือนก่อนเคย
รักครั้งก่อนย้อนใจให้สับสน