**..สุดไกลที่ปลายฟ้า ดวงดารากระจ่างใส พราวพร่างกลางหทัย คือหนึ่งในน้ำใจนาง.....ฯ ** คืนเดือนแรม แซมดาว สกาวฟ้า ดาริกา แจ่มกระจ่าง สว่างไสว มองก้อนดิน ที่ถวิล ถึงดวงใจ ด้วยเหตุใด ดินพร่ำ ร่ำรำพัน..... ** ใยคุกเข่า แหงนมอง บนท้องฟ้า พร้อมน้ำตา ร่วงริน สู่ถิ่นฝัน คำวิงวอน ตัดพ้อ มีต่อกัน ดาวรู้พลัน เมื่อเห็น ไม่เย็นชา..... **ทางแสนไกล จนสุด สิ้นจุดหมาย มิคลอนคลาย ด้วยรัก เสน่หา ดาวเจ้าลอย เคลื่อนคล้อย ไม่ไคลคลา จะกลับมา หาดิน สู่ถิ่นไพร...... ** แม้นเนิ่นนาน เพียงใด ใจผสาน