แก้วประเสริฐ
เงาในน้ำ
เลื่อมลาวัณย์พรรณรายในสายสินธุ
ทอดไหลรินแทรกซ้อนตอนพร่ำเสียง
ดุจระฆังแว่วกังวานผ่านวังเวียง
โน้มภาพเอียงพลิ้วไสวใฝ่คำนึง
แยบยลย้อนตอนระยิบกระพริบล้อ
สายน้ำหนอพะนอไว้สายใยถึง
ตะลึงมองปองสู่จิตคิดรำพึง
ซาบซึ้งตรึงสู่ห้วงปวงแห่งใจ
ม่านไทรย้อยปล่อยสายไล้เรี่ยน้ำ
มัจฉางามหลากสีที่สดใส
แหวกว่ายเย้าเคล้าคลื่นระรื่นไป
ภาพเรียงรายสาวน้อยคล้อยแรกรุ่น
กรุ่นกลิ่นหอมย้อมหทัยให้ซาบซ่าน
ย้อนถึงวันนั่งเคียงเบี่ยงคลุกกรุ่น
กำซาบซ่านผ่านหอมเคล้าละมุน
คราบพิรุณโปรยปรายในสายน้ำ
วังวนจิตพิศดูเหมือนกู่เพรียก
เงาภาพเรียกพลิ้วลื่นชื่นใจล
หน้าส่วนตัว
1024
19
0
