เรืองเรืองเริ่มลับฟ้า..... หว่างกอหญ้าคอยรับส่ง สีแดงแข่งเหลืองคง..... ดั่งบรรจงจัดแจงไว้ ดอกหญ้าชูปลายยอด..... สูงเลยลอดลมพัดไป เอนลู่ยักย้ายไหว..... ตามบรรเลงเพลงยามเย็น ใบหญ้ายุ่งยวบยอบ..... แยงแสงบอบบางที่เป็น เย้าหยอกดวงไฟเห็น..... ว่า 'หนีมืด' หรืออย่างไร ฟ้าหม่นเริ่มมีหมอก..... แห่งชำชอกและช้ำใจ ตะวันหลบทันใด..... โลกแห่งไฟดับมืดมน อาทิตย์นั้นหลีกลี้..... หญ้าหลากสีกลับอดทน เสียดยอดแทงไปบน..... ฟ้าหม่นไหม้ใจแกร่งเกิน
1353
2
0
หน้าส่วนตัว
