หน้าส่วนตัว
ดอกคูณงามยังเบ่งบานรับไอร้อน
ช่วยผลัดผ่อนร้อนลมแล้งให้เลือนหาย
แล้งน้ำฝนหลั่งน้ำใสรดใจกาย
ไม่ห่างหายทิ้งผู้เฒ่าเฝ้าท้องนา
ย้อนกลับถิ่นเคยอยู่อู่เคยไกว
น้ำอบไทยยังหอบคลุ้งฟุ้งเมษา
หลั่งน้ำรดผู้เฒ่าแก่แลดูมา
ชื่นกายาชุ่มอุราพาเบิกบาน
๘ เมษายน ๒๕๔๘
1577
0
0
