เฌอมาลย์
คืนวันเพ็ญเด่นสรวงแต่ทรวงเศร้า
กอบความเหงาบรรจงลงคาถา
ท่องความช้ำร้อยจบนบคงคา
ภาวนาชาติใดอย่าได้เจอ
คนร้อยเล่ห์หลายใจจงไกลห่าง
ตัดหนทางพานพบจบเสนอ
พร้อมกรวดน้ำคว่ำขันฉันและเธอ
จักไม่เผลอพลั้งใจให้แก่กัน
เพียงชาติเดียวเกินพอหนอความรัก
แรกรู้จักงดงามดุจความฝัน
ล่วงเวลาพ้นผ่านเนิ่นนานวัน
กลับแปรผันทุกข์ท้อทรมาน
ถือกระทงวันทาชลาศัย
น้อมดวงใจตั้งจิตอธิษฐาน
ขอวางรักหนักใจในก่อนกาล
ฝากสายธารลอยลับอย่ากลับคืน
ขอลอยรักภักดีเคยมีให้
ต่อนี้ไปอย่าประสบพบขมขื่น
ขอหัวใจพิสุทธิ์มีจุดยืน
ขอสดชื่นสดใสแม้นไร้...รัก
1562
27
0
หน้าส่วนตัว
