เอนกายลงนอนหนุนหมอนหญ้า ฝันถึงดวงดอกไม้ป่าในปองฝัน กระจ่างจิตชีวิตว่างสว่างวัน มิ่งมงคลขวัญคือพุทธบูชา ตะวันอัสดงเรี่ยดงไผ่ รำไรพรายฝนหล่นหล้า ละออละอองพราวพร่างน้ำค้างฟ้า นกกาฝ่าพายุกล้ากลับรวงรัง บัวในบึงหุบกลีบรออรุณรุ่ง วันพรุ่งแดดทอรอหวัง เฉกชนม์ชีพนี้ใช่จีรัง เดี๋ยวรักเดี๋ยวชังหวานระทม ดั่งมวลมาลีผลิช่อละอออ่อน ภุมรินทร์บินว่อนเฝ้าห้อมห่ม มิช้านานรานโรยตามแรงลม เพียงแปรชมฝากช้ำธรรมดา สัจจะโลกโศกสุขวนเวียน กงกรรมกงเกวียนปรารถนา ตัดใจตัดสวาทพันธนา บ่วงมายาเสน่หาไปตราบกาล...