มิ่งไม้จำนรรจ์กับแสงจันทร์ค่ำคืน ดาวสะอื้นหยาดน้ำค้างหล่นร่วง วาสนาโชยหอมช่อพริ้วพวง จันทร์พูนดวงโลมไล้สายธารา ถนอมขวัญถนอมจิตชีวิตหนึ่ง งดงามลึกซึ้งเหนือปรารถนา กระท่อมในอ้อมไม้กระซิบกับกาลเวลา ดอกเสี้ยวเสน่หาประทับประดับใจ ลำเนาป่าฝากค่าเสมือนหมาย เคลียกายในทุ่งหญ้าวันฟ้าใส พรายพะยอมหอมเศร้ามารำไร ให้หลับใหลในห้วงฝันบรรพกาล ให้ธรรมชาติบริสุทธิ์สะอาดโอบกอด ดั่งยอดมิ่งมิตรละมุนหวาน เพลงไพรบรรเลงคีตกานท์ สู่..สราญวิมานทิพย์ทอง..แดนมณี..! ..........................