ครูพิม
เพราะละครตอนรักประจักษ์มั่น
ชื่นชีวันสันต์สุขสนุกสนาน
เต็มไปด้วยความหวังสะพรั่งบาน
และตระการหวานหอมคอยล้อมใจ
เพราะละครตอนเก่าเพียรเฝ้าหวัง
ว่ารักยังดั่งดาวพราวไสว
สุขสว่างกลางวิถีมีความนัย
สื่อมาให้เราหวังตั้งตารอ
เพราะละครตอนนั้นฝันยังสวย
รักคอยช่วยต่อเติมเสริมอีกหนอ
หวานและชื่นขื่นหายหมายพะนอ
คอยเคลียคลอล้อเล่นเห็นทุกวัน
เพราะละครตอนนั้นมันยังใหม่
ทุกห้วงใจสวยงามด้วยความฝัน
คอยอาทรห่วงหาสารพัน
เกี่ยวก้อยกันนั้นเดินเพลินร่วมทาง
เมื่อละครดำเนินและเดินเรื่อง
ดูเปล่าเปลืองเวลาคราเมินหมาง
คำเคยอ้อนย้อนร้ายคล้ายอำพราง
เขาปล่อยวางอ้างเหงาเท่านั้นเอง
เมื่อละครตอนจบพ
2144
24
0
หน้าส่วนตัว
