แมงกุ๊ดจี่
ใช้ชีวิต เรียบง่าย ตามสายกาล
ก้าวข้ามผ่าน ทุกข์เข็ญ ทั้งเย็น-ร้อน
แปรไปตาม ช่วงจังหวะ แต่ละตอน
คอยโอนอ่อน เปลี่ยนผัน ผ่านวันคืน...
เพียรเรียนรู้ ทดสอบ กรอบชีวิน
ไม่เคยสิ้น เรี่ยวแรง กล้าแกร่งฝืน
เพิ่มแรงใจ ปลอบปลุก ล้มลุก-ยืน
ยิ้มหน้าชื่น อกตรม แม้นขมใจ...
ยามสุขสันต์ ราบรื่น ฉ่ำชื่นจิต
หว่างชีวิต ปรากฏ ความสดใส
ทุกย่างก้าว พุ่งเฟื่อง เรืองไสว
พร้อมสู้ไป ตามเพรง มิเกรงกลัว...
แต่เมื่อยาม ทุกข์โศก คล้ายโลกมืด
วัน-คืนยืด เนิ่นช้า กว่าสลัว
เข้าข่มเหง รุมเร้า คล้ายเมามัว
กว่ารู้ตัว ดิ่งจม ระทมทรวง...
เป็นอย่างนี้ หนอชีวิต ลิขิตฟ้า
กำหนดมา บาป-บุญ ที่หนุนหน่