รักษา
ยามความเหงากรายมาทำหน้าที่
ในบางทีเหมือนว่าน่าสงสัย
ปาดน้ำตาคราจรตอนจากไกล
เมื่อไร้ใครห่วงหาเอื้ออาทร
ต่างคนต่างก็มีที่ยึดเหนี่ยว
ความกลมเกลียวถึงครามาถอดถอน
จำเอ่ยปากจากลาแม้อาวรณ์
ต้องตัดรอนก่อนหลักรักคลอนแคลน
นั่งเงียบงำย้ำหมองครองใบหน้า
เพราะรู้ว่าฟ้าห่างสุดกว้างแสน
ใจเอ๋ยใจคราไกลมากจากดินแดน
สุดหวงแหนอาลัยให้วังเวง
เมื่อต่างไม่มีใครในวันนี้
วันวันที่ห่างไกลใจโหวงเหวง
วันลมร้อนย้อนส่ายร่ายบทเพลง
เพื่อบรรเลงเรียงร้อยถ้อยอำลา
สัญญาใจอยู่ไหนใครเคยบอก
ไม่ลวงหลอกบอกไปปลอบใจหนา
ทวนความจำช้ำหทัย-รื้นนัยตา
ฝืนยิ้มร่าหลอกทุกคน-เว้นตนเอง
++++++++++++++++++++++++
1390
2
0
หน้าส่วนตัว
