กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
*ขอฉันอยู่แบบเก่าอย่างเหงาหงอย
ไร้คนคอยข้างกายเลิกหายห่วง
ไม่ต้องเอาใจใครให้เคียงควง
ดื่มด่ำดวงใจแตกเสี่ยงแหลกลาญ
*เมื่ออกหักรักร้าวถึงคราวเคราะห์
คำมั่นเหมาะกลับแห้วสิ้นแววหวาน
วาสนาสั่งสมมานมนาน
ถึงแก่กาลพ่ายยับอับจนใจ
*เอาสิเอาเข้าเถิด....สวยเพริศพริ้ง
หล่อถูกทิ้งกลิ้งขว้างช่างเหลวใหล
หว่านเสน่ห์เล่ห์ร้ายหมายฆ่าใคร
เหยื่อหน้าไหนทดลองจากน้องนาง
*แค่อยากอยู่ลำพังหวังปกปิด
ห้องมืดมิดปิดกลอนนอนสะสาง
ไม่อยากรู้อยากเห็นเพื่อเว้นวาง
อยากคิดขวางความรู้สึกลึกเดียวดาย
*จำคำพระมีรักมักทุกข์โถม
จะหักโหมห้ามไฟไม่เหือดหาย
มีแต่เผาทรัพย์สินสิ้นวอดวาย
อาจต้องตายด้วยช้ำเพราะคำ