ยอมพ่ายแพ้แก่โลกอันโศกเหงา ถูกรุมเร้า...มากมายหลายปัญหา แสนอ่อนแรงอ่อนไหวในชีวา อยากปิดตาอย่างสงบไม่พบใคร... ไม่อยากอยู่เดียวดายปลายทางฝัน พบทางตัน...มิอาจรู้อยู่ทิศไหน? มันเคว้งคว้างอับจนหนทางไป อยากลี้ไกล...ไม่ตื่นแม้คืนวัน... ผ่านร้าวรานนานพอจนท้อแล้ว สิ้นไร้แวว...ปลุกหวังมานั่งฝัน อยากปิดตาให้สนิทนิจนิรันดร์ ไม่อยากทนไหวหวั่นในวันคืน... หยุดทุกอย่างไม่สร้างเส้นทางไหน? หมดอาลัยของชีวิตสุดคิดฝืน ขอทอดกายพักผ่อนนอนอย่าตื่น ไม่รับรู้วันคืน...หรืออื่นใด....