ศรรกรา
.......ก่อนเคยหยอก บอกเรา ว่าสวยเด็ด
ดุจดั่งเพชร เม็ดงาม อร่ามใส
มาบัดนี้ มีแต่เมิน เดินออกไกล
สิ้นเยื่อไย ไปหมด ลดสัมพันธ์
แขนเคยคล้อง สองมือ เคยโอบบ่า
เมื่อเวลา ผ่านไป ใจเปลี่ยนผัน
ไร้สองมือ หรือสองแขน ที่เคยปัน
หมดสำคัญ ดั่งเวลา ที่ผ่านเลย
ก่อนชี้นก ว่าไม้ ไม่เคยขัด
สิ่งที่หมาย มิบอกปัด ทำนิ่งเฉย
มาบัดนี้ สิ่งที่หวัง พังอย่างเคย
อย่าคิดเลย ว่าจะหวัง ดั่งภิรมย์
ไม่เชื่อแล้ว คำชาย คล้ายลมเป่า
หลอกให้เรา หลงปลื้ม ต้องขื่นข่ม
คำสวยหรู มีราคา ค่าเพียงลม
ดั่งคารม คมมีด กรีดดวงมาลย์
(¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
2574
26
0
หน้าส่วนตัว
