ไรไก่
เมื่อเธอเดินเข้ามาทัก
ฉันยิ้มรับกับสิ่งมีความหมาย
ความเป็นเพื่อนที่มอบให้ไม่เสียดาย
เธอคงคล้ายกับฉันสรรค์สัมพันธ์
----
----
----
แต่ไม่นานเธอกลับมาเดินจาก
ยังไม่ทราบถึงสาเหตการแปรผัน
งงงันเงียบเหงาสิ่งที่เกิดอยู่ทุกวัน
กระไรนั่นความฝันพลันมลาย
-----
-----
-----
วัน เดือน ผ่านไปใจยังเศร้า
ไม่มีเงาเธอกล้ำกลายกลับมาหา
ปล่อยคนรอรอรออยู่กับคราบน้ำตา
วันเวลาผ่านไปไม่หวลคืน
---
---
---
ในวันนี้คงอยู่กับความเงียบเหงา
นั่งมองดาวพร่างพราวบนฟากฟ้า
มีแสงจันทร์สาดส่องเป็นเพื่อนมา
อนิจจา ตัวฉัน ยังโง่งม.