... หิ่งห้อย มีชีวิต เจ็ดวัน พลันแตกดับ แสงวาววับ ลับหาย ไปกับฝัน มิบังอาจ ขันแข่ง แสงตะวัน เพียรหลับจันทร์ แจ่มฉาย ในราตรี วิถีทาง เนิ่นนาน ในการเกิด คนทูนเทิด ด้วยรัก ด้วยศักดิ์ศรี สองพันดวง รวมพลัง ดั่งอัคคี กระพริบถี่ สว่างไสว ให้คนชม พลันมียักษ์ ตัวใหญ่ ใจอำมหิต มาปลดปลิด ด้วยแสง เปล่งแข่งข่ม พอสมใจ สมหวัง ดั่งอารมณ์ ก็โสมม เอาตีนกวาด อนาถใจ นี่คือ ชีวิตสมัชชาแห่งชาติ สร้างกิจกรรมกระกาศ ที่ยิ่งใหญ่ สว่างวาบ แล้ววูบดับ ลับหายไป ไม่มีเหลือ อะไรอะไร ให้เห็นเลย