นรศิริ
ถูกเขารุมประณามหยามหยันด่า
สุดสงสารกานดาดวงสมร
คงขื่นขมระทมทุกข์ร้าวรอน
โอ้ขวัญอ่อนคงว้าเหว่อยู่เอกา
ในบางครั้งหวังดีอาจมีพิษ
เพียงน้อยนิดกลับกลายใหญ่นักหนา
คุณความดีที่ทำมินำพา
อนิจจาจริงมนุษย์ใจสุดกลวง
เมื่อคราล้มใครเล่าเขาจะฉุด
คราสะดุดใครเล่าเขาจะห่วง
ล้วนแต่คนเหยียบย่ำให้ช้ำทรวง
ผองเพื่อนปวงหลบลี้หนีห่างไกล
ครั้นมั่งมีมากมายคนรู้จัก
มากพวกพ้องปองรักมิผลักใส
นี่แหละคือมนุษย์สุดหยั่งใจ
แต่มิใช่...ฉันคนนี้ดอกที่รัก
ถึงใครเขาประณามและหยามหยัน
ก็ยิ่งผูกสัมพันธ์อันแน่นหนัก
เหมือนยิ่งผูกสายใยให้ฟูมฟัก
นับวันฝั้นทอถักมั่นรักเธอ
1356
15
0
หน้าส่วนตัว
