kikyou
ค่ำ ค่ำ ย่ำยินเสียง
โอ้สำเนียง...จักจั่น
อกเอยไยหวั่น หวั่น
ใคร ใครนั่นครั่น ครืน ครืน
ย่ำค่ำ ย่ำเย็นเยือก
ใยไม่เลือก หยุดสะอื้น
พร่ำ พร่ำย้ำขมขื่น
ใคร ใคร่ยื่น ยุติธรรม
เรียก เรียก ทำไมเล่า
ใคร ใครเขา มองเท่านั้น
มีหรือ อย่างไรกัน
สิ่งเจ้านั้น ได้ดังปอง
อิสระ และเสรี
บรรพชนพลี เลือดหลั่งนอง
ใครเล่าจะได้ครอง
เป็นเจ้าของผืนแผ่นดิน
ค่ำ ค่ำ ย่ำเย็นเยือก
สุดทางเลือก คนรักถิ่น
ร่ำไห้ใครยลยิน
ร้องจนสิ้น ลมหายใจ
ประชาธิปไตย ใครกำหนด
วางตัวบท กฎบัตรหมาย
เลือกเขา เพราะฝากได้
หวังฝากไว้ คือ แผ่นดิน
อำนาจและเงินตรา
มีมากกว่า เจ้าจึงสิ้น
ศักดิ์ สิทธิ์ แห่งชีวิน
1527
1
0
หน้าส่วนตัว
