วิ่งวกเวียนวุ่นวายคล้ายสับสน เปรอะเปื้อนปนเงาภาพฉาบทุกข์เข็ญ แปรเปลี่ยนตามวงจรหนาวร้อนเย็น ก่อเกิดเป็นสภาวะขณะใจ หมุนย้อนกลับปรับแปลงเติมแต่งจิต ภาพความคิดสะท้อนซ่อนวิสัย กลั่นน้ำตาหัวเราะเซาะวันวัย เก่าสู่ใหม่ในกรอบครอบอำพราง จึงยิ่งดิ้นยิ่งวนมืดมนอยู่ ต้องรับรู้คืนวันโศกกั้นขวาง เจ็บทุกข์ทนพ่ายแพ้แก่หนทาง หลงเคว้งคว้างในห้วงบ่วงมายา คล้ายคล้ายกับห้องใจเริ่มไหวหวั่น เปลี่ยนแปรผันตรอมตรมถมหมอกฝ้า ว่ายวัฏฏะสายธารกาลเวลา พร้อมใฝ่หาขอบแสงของแรงบุญ ณ ที่ซึ่งจิตสงบพบสัจจะ