ฝนทอง
เธอจะรู้บ้างไหมใครคนหนึ่ง
เฝ้าคิดถึงรำพึงหาทุกค่ำเช้า
อยากอยู่ใกล้กับน้องนงเยาว์
ให้หายเหงาเศร้าโศกนั้นเสียที
แม้อยู่ไกลใจยังห่วงดวงสมร
เฝ้าวิงวอนอัมรินทร์ทุกถิ่นที่
ช่วยปกป้องคุ้มภัยให้คนดี
จงสุขีปรีด์เปรมเต็มกมล
เธอจะรู้บ้างไหมใครคนนั้น
เฝ้ารอวันเธอกลับอย่างหมองหม่น
เฝ้ารำพึงเพ้อพร่ำอย่างอดทน
เฝ้ารอคนที่รักนั้นกลับมา
เหลียวแลเห็นหมู่นกวิหกผิน
เที่ยวโบยบินเคียงคู่อยู่บนฟ้า
แต่ตัวเราอยู่เดียวเปลี่ยวอุรา
เหลียวแลหาคู่รักแสนหนักใจ
เฝ้าเหม่อมองจ้องดูตามทาง
แลหานางนวลน้องจะมาไหม
ยิ่งเล็งแลตามทางคราใด
พาหัวใจให้สะท้อนอ่อนระอา
เธอจะรู้บ้างไหมใครคนหนึ่ง
เฝ้ารำพึงเพ้อพร่