งามบุหงาดอกน้อยกลอยใจทัด ด้วยสองหัตถ์แต่งแต้มแซมเกศา ประดับปิ่นหิรัญเกี้ยวเสี้ยวมาลา พลางเอียงหน้าแย้มยิ้มปิ่มว่าอาย เชษฐ์ลอบมองจ้องกิริยายุพาเรศ เพียงเสี้ยวเศษแลตะลึงตรึงใจหมาย ปฏิพัทธ์ชัดหทัยมิรู้คลาย ลักษณ์สร้อยสายงามพิลาสบาดดวงใจ คิ้ว ขนง วงพักตร์ โอษฐ์จิ้มลิ้ม งามรอยยิ้มบนแก้มแจ่มสดใส ยามเอื้อนโอษฐ์ให้เสนาะเพราะจับใจ ยามคลาไคลอรชรอ้อนแอ้นงาม โอ้ดรุณกุลสตรีที่พี่เทิด สุดประเสริฐจริยาสาวสยาม คงคุณค่าเอกเทพีสรีงาม เลิศภพสามเพียงยุพเยาว์เจ้าคู่ควร
870
2
0
หน้าส่วนตัว
