กี่สิบขวบปีพี่สาว ดวงใจพี่ราว-ดาวฟ้า ข้ายังมั่นใน-ทุกครา มิจางศรัทธายลยิน อาจวันหนึ่งถึงวันใด เกาะแก่งแห่งใจแหว่งวิ่น ท่ามกลางวัย-กาลโบยบิน ข้าเพียงฝุ่นดิน-เคยย่ำเดิน ข้าอาจรวดร้าวเมื่อรำลึก ห้วงใจกร่อนสึกยิ่งห่างเหิน ระยะห่างทางเท้าต่างก้าวเดิน เราล้วนคือส่วนเกินแห่งกัน จึงต่างเส้นทางการโผบิน ข้ากัดกินก้อนกรวดแต้มแต่งฝัน ข้าไม่คิดแม้จะขอใดแบ่งปัน แต่ศรัทธาเคยให้กันมันเล็กลง
785
2
0
หน้าส่วนตัว
