วชรกานท์
ธรรมชาติให้ป่ามากับโลก
มนุษย์สัตว์บริโภคผลาหาร
เขียวขจีมีสีสันนั้นช้านาน
ตั้งแต่ครั้งบรรพกาลเทศาลัย
เกิดวายุกระหน่ำทำชายหาด
โกงกางเก่งกาจรับเอาไว้
ฝนกระหน่ำพรำยอดเขาลำเนาไพร
ป่าซับน้ำเอาไว้ทยอยคืน
ให้แม่น้ำลำห้วยช่วยชีวิต
ให้พื้นราบผลิตทั้งแผ่นผืน
ให้ท้องนาอยู่ยงยั้งยาวยืน
ให้ข้าวปลาฟักฟื้นชีพสืบพงศ์พันธุ์
ความโลภครอบงำกระหน่ำจิต
เข้าพิชิตผืนป่าพาจัดสรร
ที่ราบลุ่มริมชลาปลาผสมพันธุ์
ถูกมนุษย์โรมรันเป็นของตน
บุกรุกที่ทางชลธี
เคยไหลผ่านทุกปีฤดูฝน
แม้ธารแห้งขอดขาดสายชล
ฤดูฝนน้ำหลากพรากเส้นทาง
บรรพชนเคยอยู่ผู้อาศัย
ยกเคหะแห่งใดไม่กีดขวาง
ยกใต้ถุนสูงไว้ไม่ขวางทาง
สาย
1061
5
0
หน้าส่วนตัว
