มองฟ้ากว้าง อ้างว้างอย่างเงียบเหงา ยืนซึมเซาใจลอยเหม่อคอยหา ต่อจากนี้คนดีคงไม่มา เธอวิวาห์คลอเคล้า เขาคนนั้น เหม่อมองฟ้า น้ำตาคลอฉันร้องไห้ มันไม่เหลืออะไรแม้เศษฝัน เธอ..โหดร้าย เธอ..ทำได้อย่างไรกัน มาหลอกฉันให้รักแล้วจากลา ฟ้าเอ๋ย..ฟ้า..เขาไม่มาหาฉันแล้ว หัวใจแป้วเจ็บแปลบแสบนักหนา สุดจะกั้นมันสุดฝืนกลืน..น้ำตา ยิ่งไหลมา ยิ่ง..สะอื้นสุดฝืนทน วอนฟ้าบอก..คำสุดท้ายชายคนนี้ ชาติหน้ามี..ขอได้รักเธอสักหน ในชาตินี้..เพียงแค่นี้..ชีวีตน ขอเป็นคนมีแต่กาย ไร้วิญญาณ../