พิมญดา
ฉันไข่วคว้าหารักมานานเนา
เหมือนทอดเงารักร้างจางห่างหาย
เปรียบชีวิตลิขิตเหมือนนิยาย
ช่วงสุดท้ายแหลกยับกับ..ใจคน
จากหนึ่งฉันคนดีมีอีกสอง
หวังจะครองเคียงคู่ดูสับสน
เขาคนนั้นฉันคนนี้ใยวกวน
หัวใจหม่นหมองหมาง..ทางรักเมิน
เลือกสักทีดีไหมใช่อยากขาด
ฉันไม่อาจทนอยู่ดูห่างเหิน
เหลือเวลาเท่าไหร่ให้ประเมิน
เพราะเธอเอาส่วนเกิน..เดินร่วมทาง
ฉันไม่อยากเป็นรักที่เผื่อเลือก
เหลือแต่เปลือกหุ้มใจใกล้วันห่าง
หากเธอคิดปลดแอกแยกรักจาง
อย่าปล่อยให้คั่งค้าง..ระหว่างเรา
ไม่อยากเป็นรักสามเส้าเราทั้งสาม
พอเสียทีกับคำถามที่ว่างเปล่า
เมื่อมันเกินช่องว่างจางสีเทา
เธอกับเขา เราสองคน อย่าทนเลย..
2836
12
0
หน้าส่วนตัว
