หน้าส่วนตัว
เย็นฝนพรำฉ่ำชื้นในคืนเปลี่ยว
ผู้โดดเดี่ยวเกี่ยวใครไม่มีเห็น
ฝนฟุ้งฟ่องล่องลอยฝอยกระเซ็น
ยิ่งยากเย็นเร้นหลับขยับกาย
กระท่อมน้อยปลายนาในหน้าฝน
จึงทุกข์ทนจนยากลำบากหลาย
จะมีใครไหนหนามามองชาย
คู่เคียงกายหมายมอบปลอบชีวี
น้ำเจิ่งนองสองฝั่งหลั่งเชี่ยวบ่า
ลำธาราเหลืองแดงเปลี่ยนแปลงสี
ที่นาล่มจมหายใต้วารี
ยิ่งขวัญหนีดีฝ่อทดท้อใจ
ดั่งมีทรัพย์ทรัพย์หายมลายสิ้น
แต่หนี้สินสินสิมิไปไหน
นึกถึงข้าวคราวเกี่ยวขึ้นเที่ยวใด
จะทำใจให้ลงคงยากครัน
1794
8
0
