ณ ยามเช้าที่ค้นเจอผู้อ่อนล้า.. อย่าได้คิดเคืองโกรธเค้าเลย สักวันคงผ่านเลยไปตามเวลา เธอมีค่าอยู่ในตัวรู้เถิดหนา อาจเหนื่อยล้าบางทีก็เพราะใจ สิ่งเลยผ่านนั้นมิอาจแก้ไขได้ ทุกสิ่งล้วนขึ้นอยู่กับในใจ ยิ่งคิดไปอาจทำใจให้หม่นมัว หากเราได้ทำดีสม่ำเสมอ ขอให้เธอยึดมั่นอย่าหวั่นไหว ขอให้ยังทำดีนั้นคงไว้ จะสุขใจไปตลอดนิรันดร์กาล กรรมที่เกิดและก่อล้วนเราสร้าง หากปล่อยวางเสียบ้างไม่อ่อนล้า ทุกทุกสิ่งล้วนเป็นอนัตตา พึงสงวนคุณค่าไว้ต่อไป... ...ขอเป็นกำลังใจให้ทุกดวงใจได้ก้าวต่อไป....