เนื่องจากความรักตามใจไปทุกที่ จึงยังมีภาพใครในทุกหน ถิ่นเคยเนาปรากฎเงาใครบางคน ทั้งที่ตนอยู่ลำพังอย่างเดีนวดาย ยินยอมนั่งต้องการฟังเสียงใครอยู่ ยังแจ่มชัดเต็มสองหูไม่พร่องหาย ยังเรียนซ้ำลำดับภาพเก่าเรียงราย ยังคงมีความหมายประทับทรวง มีรอยยิ้มพิมพ์ใจยังอบอุ่น เสียงไพเราะเสนาะคุ้นยังแหนหวง ยังทบทวนหวนย้ำสิ่งทั้งปวง ยังก้าวล่วงถิ่นเก่าเข้าวันวาน
1339
1
0
หน้าส่วนตัว
