เพื่อนไพร
เดือนดวงเสี้ยวค่อยลาลับไปจากฟ้า
พร้อมๆ กับหยาดน้ำตาที่พร่าใหล
เขียนคำกลอนอนุสรณ์ไว้อาลัย
มอบแด่เพื่อนผู้จากไปชั่วนิรันดร์
ยังส่งข่าวถึงกันเมื่อวันก่อน
อยากให้ภาพนั้นหวนย้อนดั่งความฝัน
จะถักทอเส้นใยสายสัมพันธ์
โอบกระชับรับขวัญคลายหวั่นใจ
เพื่อนคนดี..นับจากนี้ไม่มีแล้ว
หอมรำเพยกลิ่นดอกแก้วแล้วแผ่วหาย
ฝากมาลัยดอกรักวางไว้ข้างกาย
เหนือแผ่นดินครั้งสุดท้ายใต้แสงดาว
เพื่อนเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าโดยหน้าที่
ดุ่มด้นไปในวิถีที่เหน็บหนาว
ทางที่เดินฝ่าฟันนั้นเหยียดยาว
ลืมเสียเถิด..ความรวดร้าวคราวครั้งนั้น
ยังมีผู้สืบสานความหาญกล้า
ด้วยดวงใจเปี่ยมศรัทธาท้าคำหยัน
ดั่งหิ่งห้อยด้อยแสงกล
1089
7
0
หน้าส่วนตัว
