ภันเต
เหนื่อยยากเพียงไหนในหัวใจที่รับรู้.....ทนอดสูสู่ช้ำซ้ำรอยเก่า
คราบน้ำตากี่เจ็บไม่บรรเทา..................โลกดูเศร้าร้าวรวดปวดดวงใจ
ยากมากนักครองหลักประคองรัก...........ให้ตั้งหลักปักแน่นไม่สั่นไหว
ฝืนขืนขัดจัดแต่งจนเหนื่อยใจ................ผลที่ได้เหมือนโยนหินลงทะเล
เหลือเพียงคลืนส่งกลับกระทบฝั่ง............รอความหวังสูญเปล่าใจหว้าเหว่
แล้วค่อยนิ่งคืนกลับน้ำทะเล...................ไม่ถ่ายเทลับลืมสูญความจำ
ถมทะเลไม่เต็มก็เช่นใจ........................เติมเท่าไหร่ก็ไม่เต็มมีแต่ช้ำ
ทนเพราะรักรักต้องทนที่ต้องจำ.............นี่คือคำสั่งใจให้สู้ทน
จะดีร้ายเหลวแหลกยังแบกใจ..............เมื
658
0
0
หน้าส่วนตัว
