หากจะทำการใดใคร่ควรคิด ขอเธอลองตรองพินิจถูกต้องไหม ยามจดจ้องเรื่องราวคราวทำไป ผลประโยชน์นั้นไซร้ให้ถึงตัว กิริยาพาเสื่อมเอือมรังเกียจ ให้บดเบียดเกินเฉียดจนหมองมัว ระวังเถิดคนถ้อยเถื่อนละเลือนกลัว สันดานดิบนั้นรั่วพาตัวพัง มันสมองสองมือมีไว้สร้าง อย่าริลางความสั่วมั่วจนฝัง ปลักรากลึกยากเกินหากยับยั้ง เพียรเวียนว่ายวนวังฝังบาดาล เมื่อขึ้นชื่อสัตว์ประเสริฐเกิดบรรเจิด อย่าเตลิดเพลิดเพลินเกินเดรัจฉาน สำนึกบ้างบางคราอย่าปล่อยนาน ความคิดอ่านเรียนมาหาใช้มัน